Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բարն եմ սիրում,
Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,
Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բույրը վառման,
Ու նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պա՛րն եմ սիրում։
Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե,
Արևն ամռան ու ձմեռվա վիշապաձայն բուքը վսեմ,
Մթում կորած խրճիթների անհյուրընկալ պատերը սև,
Ու հնամյա քաղաքների հազարամյա քա՛րն եմ սիրում։
Ո՛ւր էլ լինեմ — չե՛մ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր,
Չե՜մ մոռանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրքերը մեր,
Ինչքան էլ սո՜ւր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր —
Էլի՛ ես որբ ու արնավառ իմ Հայաստան — յա՛րն եմ սիրում։
Իմ կարոտած սրտի համար ո՛չ մի ուրիշ հեքիաթ չկա․
Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատ չկա․
Աշխա՛րհ անցի՛ր, Արարատի նման ճերմակ գագաթ չկա․
Ինչպես անհաս փառքի ճամփա՝ ես իմ Մասիս սա՛րն եմ սիրում։
Առաջադրանքներ
- Դուրս գրիր անծանոթ բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի’ր:
Արևահամ- Շատ քաղցր՝ անուշ
Բար- Պտուղ
Սազ- Պղնձե լարերով արևելյան երաժշտական գործիք
Ողբանվագ- Ողբի՝ սգո երաժշտություն նվագող
Լացակումած- Արցունքոտ, արտասվախառն
Արնանման- արյան նման
Նաիրյան- հայկական
Հեզաճկուն – Հեզ և ճկուն, հեզորեն՝ մեղմորեն ճկուն
Ջինջ – պարզ, մաքուր, անապական
Լուսե – լույսից կազմված, լուսեղեն
Վիշապաձայն – Վիշապի ձայնով, վիշապի ձայն ունեցող՝ հանող
Վսեմ – բարձրագույն
Ողբաձայն- Ողբի ձայն
Երկաթագիր- Հայերեն գրերի հին ձևը, որ նման է այժմյան տպագրական գլխագրերին
Քուչակ-հայ աշուղ-երգիչ - Կարդա’ բանաստեղծությունը` դուրս գրելով մակդիրները:
Արևահամ, ողբանվակ, հեզաճկուն, վիշապաձայն, անհյուրընկալ, հնամյա, ողբաձայն: - Դուրս գրիր այն բառերը, որոնք միայն այս բանաստեղծության մեջ հանդիպեցիր: Փորձիր բացատրել:
Ողբանվագ, հեզաճկուն, վիշապաձայն, ողբաձայն, արնավառ, լուսապսակ:
Ես չեմ կարող բացատրել քանի որ, յուրաքանչյուր բառ իր ձևի յուրահատուկ է։ - Առանձնացրու քեզ առավել դուր եկած քառատողը:
Ո՛ւր էլ լինեմ — չե՛մ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր,
Չե՜մ մոռանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրքերը մեր,
Ինչքան էլ սո՜ւր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր —
Էլի՛ ես որբ ու արնավառ իմ Հայաստան — յա՛րն եմ սիրում։ - Դուրս գրիր մի քանի բառակապակցություն և դրանցով նախադասություններ կազմիր:
Ո՛ւր էլ լինեմ – Ուր էլ լինեմ ես իմ Հայաստանից անբաժան կլինեմ։
Ես իմ անուշ Հայաստանի – Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ Երևանն եմ սիրում։
Արարատի նման ճերմակ – Արարատի նման ճերմակ ես գիտեմ միայն իմ ընտանիքը։ - Ընդգծված բառերը փոխարինիր հոմանիշ բառերով: Ի՞նչ փոխվեց. դիտարկիր:
բույր — բուրմունք, հոտ
ջինջ — պարզ, մաքուր, հստակ, վճիտ
ողբաձայն — Վշտալի, շատ տխուր, տխրությամբ
ճերմակ — շատ սպիտակ, ձյունագույն - Համացանցում փնտրիր և առանձնացրու Մարտիրոս Սարյանի նկարներից մեկը, որն առավել համապատասխանում է բանաստեղծության նկարագրությանը: